Wielkopolskich Samorządów

Ustawa o rachunkowości definiuje środki trwałe jako rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Ustawy podatkowe są w tym względzie identyczne tyle, że określają próg kwotowy do 10.000 zł, do którego jest możliwa amortyzacja jednorazowa, a powyżej tego progu konieczna jest amortyzacja wg stawek (rozłożona w czasie).

Niestety sektor administracji publicznej za sprawą interpretacji Ministerstwa Finansów w kwestii kwalifikowania wydatków inwestycyjnych został pozbawiony tej swobody, którą dysponują inne podmioty gospodarcze. W ten sposób wiele wydatków, które stanowią zakup środków trwałych (np. infrastruktura informatyczna, w tym komputery, drukarki, skanery) muszą być ujęte jako wydatki bieżące.

Od 2018 r. gdy zwiększony został limit wartości środków trwałych z 3.500 zł do 10.000 zł, co do sposobu amortyzacji, Ministerstwo Finansów bardzo konsekwentnie w swoich interpretacjach stoi na stanowisku, że zakupy są inwestycyjne, jeśli ich kwota jest wyższa niż 10.000 zł.

Powyższa interpretacja jest dla samorządowców niezrozumiała, negatywnie wpływająca na sytuację budżetu każdego samorządu lokalnego. Biorąc pod uwagę fakt, że wydatki na środki trwałe realizuje się powszechnie, Zarząd Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolski na ostatnim posiedzeniu w dniu 8 lipca br. przyjął stanowisko, w którym postuluje możliwość ujmowania zakupów środków trwałych jako wydatków inwestycyjnych na zasadach identycznych jak dla podmiotów gospodarczych.

Stanowisko zostało skierowane do Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej Tadeusza Kościńskiego.

Pełna treść stanowiska dostępna jest TUTAJ.

Foto: www.unsplash.com